قال
علی (ع) وَ اعْلَمُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ أَنَّكُمْ فِي زَمَانٍ الْقَائِلُ فِيهِ بِالْحَقِّ قَلِيلٌ وَ اللِّسَانُ عَنِ الصِّدْقِ كَلِيلٌ وَ اللَّازِمُ لِلْحَقِّ ذَلِيلٌ أَهْلُهُ مُعْتَكِفُونَ عَلَى الْعِصْيَانِ مُصْطَلِحُونَ عَلَى الْإِدْهَانِ فَتَاهُمْ عَارِمٌ وَ شَائِبُهُمْ آثِمٌ وَ عَالِمُهُمْ مُنَافِقٌ وَ [فَارِئُهُمْ] قَارِنُهُمْ مُمَاذِقٌ لَا يُعَظِّمُ صَغِيرُهُمْ كَبِيرَهُمْ وَ لَا يَعُولُ غَنِيُّهُمْ فَقِيرَهُمْبدایند خدایتان بیامرزد شما در
زمانی به سر می برید که گوینده حق اندک است در آن و زبان درگفتن راست ناتوان، آنان که با حق اند خوارند و
مردم به نافرمانی گرفتار، و سازش با یکدیگر را پذیرفتار، جوانشان بدخو و پیرشان گنهکار. عالمشان دو رو، قاریشان سوجو، نه خردشان سالمند را حرمت نهد و نه توانگرانشان مستمند را کمک دهد.( نهج البلاغة (للصبحي صالح) / 354 / فساد الزمان ..... ص : 354) + نوشته شده در سه شنبه هشتم آذر ۱۴۰۱ ساعت 21:15 توسط غلام سرور اخلاقی | وبلاک عدالت...
ادامه مطلبما را در سایت وبلاک عدالت دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : akhlaqi2103 بازدید : 44 تاريخ : يکشنبه 27 آذر 1401 ساعت: 20:12